SON NOKTA

İnsanın hayatında dönemler varmış, gelip geçen, bazen geçmeyen...
Benim hayatımda da 2 yıla yakın bir blog dönemi vardı...
Geldi, sürdü ve geçip gitti...
Sanki bloğuna deli gibi tutkun olan ben değilmişim gibi...
Doğum yaptığım günün ertesinde geçip klavyenin başına doğum hikayesini yazan ben değilmişim gibi... Şimdi geçip gitti diyorum işte...
Bloğa yazmadığım vakitler eksikliğini duyardım...
Şimdi ise duymuyorum bu eksikliği...
4,5 ay oldu ben yeni işime başlayalı... 4.5 aydır yeni bir hayata başlamış gibiyim...Öyle fazla mesaisi olan, haftasonları çalışmak gerektiren bir işim yok, sınırları belli ama bu sınırlar içerisinde bloğa ayıracak vakit de yok aynı zamanda...
Eve vardığımda ise, her geçen gün yeni birşeyler öğrenen, oyun ve ilgi bekleyen bir varlık bekliyor beni...
Hayatımı ve beni baştan yaratan, şekillendiren oğlum bekliyor...
Bu hayatta da bloğun yeri yok...
Blog sayesinde tanışabildiğim görüşebildiğim dostlarımla devam ediyoruz elbette...
Bayramlarda el öpmeye, haftasonu birlikte kahvaltı edip, doğum tebriklerine katılmaya, görüşemediğimiz vakitlerde de hal hatır sormaya devam ediyoruz... Özlüyoruz uzak kalınca, seslerini duyamayınca...
Yeni bir başlangıç yapmak içindi bu blog benim hayatımda... Nice güzel dostlukları getirdi, anıları yaşattı bana...
Ama biliyorum ki anlayacaktır bloğum beni, bırakırken onu, vefasız saymaz beni...
Hep güzel başlangıçlar olsun hayatımızda...
Yeni güzel dostluklar, eski güzel dostluklar da devam etsin ömür boyunca...
Sevgiyle selamlıyorum hepinizi...