Geçtiğimiz cuma gününden başlamak üzere taze nefesler aldık. İlk nefesi Ayça ve Asya ile aldık. Beni kırmayıp, davetimi kabul edip geldiler. Ayça ve Asya ile daha önce Amerikan Hastanesinin doğum öncesi eğitiminde tanışmıştık. Asya ile eğitimlere katılıyorduk biz. Ayça ise Erin'i alıp gelmişti ziyarete. Erin uslu uslu çocuk arabasının içinde oturmuş bakınıyordu. Çevresinde benim de dahil olduğum bir hanımlar ordusu oluşmuştu hemen. Ayça ile Erin'in bu birlikteliği çok hoşuma gitmişti, anne-oğul gezintiye çıkmışlardı. Benim idealimde ki görüntüydü. Evde dört duvar arasında değil, dışarda hayatın içindelerdi. Ben de böyle olacaktım. Dönem olarak şansız bir vakte geldik Asya ile ben. Kış bebeği olmuşlardı Efe ve Can. Ama artık kış olsa da 3 aylık olduğu için Can'a ve kendime daha fazla şans tanıyorum. Asya da aynı şansı Efe'ye verip atlayıp geldi Efe ile. Yetti mi hayır yetmedi bana, isterdim ki hava güzel olsun, karşıda ki parka gidelim, biraz da orada vakit geçirelim. Hava kapalı ve de yağmurlu olmasın, saat 4 olunca kararmasın da güneşli olsun ve onlar gidene kadar aydınlık kalsın. Onları tanımaktan çok mutluyum. Can adına da mutluyum. Şimdiden 2 arkadaşı var ilerde oynayabileceği. İlk tanışmayı yaptılar bile...
Bu da evimizin genel görünüşü, 3 çocuklu bir evin halini merak edenlere. Çok da dağınık sayılmayız hani.
Not: Efe nerede diye merak ederseniz, annesinin kucağında yüzü kapalı uyumaya çalışıyor. Her bebeğin uyuma tarzı birbirinden farklı, Efecik de böyle uyuyor.
Akşamada Can'ın bir başka arkadaşı Azra geldi. Azra bu hafta kırkını dolduruyor.
Can'ın uykusu gelmiş burda yüzünü ovuşturuyor. Azra ise yeni uyanmıştı.
Not: Efe nerede diye merak ederseniz, annesinin kucağında yüzü kapalı uyumaya çalışıyor. Her bebeğin uyuma tarzı birbirinden farklı, Efecik de böyle uyuyor.
Can'ın uykusu gelmiş burda yüzünü ovuşturuyor. Azra ise yeni uyanmıştı.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder