Geçen haftalarda düşünür olduğum bir konu var. Can doğmadan önce 3 çocuk düşünen biz birden "Acaba Can'dan sonra bir çocuk daha istiyor muyuz?" diye düşünmeye başladık eşimle. Hayatımız ikiye ayrılıyor diyebilirim, Can'dan önce ve Can'dan sonra şeklinde... Çocuk büyütmek hiç kolay değil, özveri ve sorumluluk yumağı olarak sürüp gidiyor. Ama esas değişiklik annelerin hayatında oluyor. Beyler işlerine gidip gelmeye devam ediyorlar. Evde kalıp ya da çalışmaya devam edip hem evin işlerine yetişmeye çalışıp bir yandan da bebeğin sorumluluğunu taşıyoruz. Geçen yıl ile kıyasladığımda çok farklı bir hayatım var şimdi. İşten ayrılıp evde olmasam bile çok değişeceğini sanmıyorum. Haftanın geri kalan 1.5 gününü nasıl paylaştıracaktım ki, kendime ayıracak zamanım kalacak mıydı? Hiç sanmıyorum... Çalışmayarak çok daha rahatım, orası kesin. Doğum izninin ardından çalışıtığım 1 ay + 5 günlük sürede hem çok yoruluyor hem evin işlerine yetişemiyor, bir de Can ile yeterince vakit geçiremiyordum bana göre....
Çocuk büyütürken eşlerin desteği çok önemli... Eşim yine hobilerine kısıtlı da olsa devam ediyor. Ama ben hepsini kesmiş durumdayım. Şu an tek hobim kitap okumak, mutfak ve bloga yazmak... Spor yaptığım, Belgrad ormanındaki 6,5 km lik parkuru 33 dakika da tamamladığım, tenis oynayıp, yarışmalarda dereceye girdiğim günler hayal gibi... 3. ve 4. dil öğrenme çabalarım....
İşte bu düşüncelerin ardından düşünür oldum. Acaba sadece Can ile kalsa mı bu sevda...
Can'ın kardeşsiz büyümesini de istemiyorum. Tek çocuk üzerine odaklanmayı da istemiyorum. Herşeyimiz Can olmamalı, onunla yatıp onunla kalkmamalıyız. Bu hem onun iyiliği hem bizim iyiliğimiz için... O halde bir kardeşi daha olmalı Can'ın... Peki kaç yıl sonra? Ben yeniden çalışmaya başlayınca mı? Peki ona kim bakacak? Hadi babaannesi söz verdi Can'a bakarım dedi ama 2. çocuk için nasıl isterim tekrar bu iyiliği, yeniden mi bir ara vereceğim işe? Peki bu aralardan sonra benim kariyer hedefim ne olacak? Ne olacak? Ne olacak?... Eşim bu konuda kararı tamamen bana bırakıyor. Bu işimi daha da zorlaştırıyor. Karar vermek o kadar zor ki? Belki düşünmek için erken diyeceksiniz ama belki de hiç değil.
Karar vermek için biraz içses dinlemeli biraz da bilenlere danışmalı bu durumu. Evet sizlere danışıyorum. Sizce ideal çocuk sayısı kaç olmalı, bunun ile ilgili yanda bir anket başlatıyorum. Fikirlerinizi bekliyorum.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder