Geç kavuştuk kendisine... Kavuşmamızın hikayesi ise Fransızların Brioche lezzetinden gelmekte... Neslihan'ın yaptığı Brioche'dan bir dilim eve getirmem ve bu dilimi koca kişisinin bulmasıyla başlıyor hikayemiz. O dilimin yenilmesiyle de "Sen de yap Pınar bundan" demesi karşılığında verilen cevap "Ama canım bu ekmek makinesinde yapılmış, ben yapamam ki şimdi" bahanesi sıralanıyor. Bahaneler işlemiyormuş gördük. Ertesi hafta eve bir ekmek makinesi paketi geldi hiç haberim olmadan. Bahanemiz yok artık, hal böyleyken evde en çok pişen ekmek Brioche'dur.
Sade Briochelardan sonra kayınvalidemin önerisiyle paskalya çöreğine çevrildi tarif ufak bir damlasakızı ve mahlep ilavesiyle...
Böylece de pişti Brioche'lar üstüste...
Brioche çeşitlemelerimiz devam edecek ancak elbet tek pişenler brioche'lar değil bu makinede... Zeytinli ekmek pişme sayısına göre 2. sırayı takip ediyor. Sonrasında Köy ekmeği, Fransız Ekmek, Sandwich Ekmeği, Üzümlü Ekmek, Kefirli Ekmek... Ve bir deneme de pizza hamuru olarak geldi. Sonuç hepsinde başarılıydı... Sayelerinde artık işyerinde kahvaltılar ev yapımı sandwichlerle şenleniyor. Bina önünde satış yapan simitçi ve sandwichiyi bir aydır terkeylemiş durumdayım. Her sabah önlerinde oluşan kuyrukta ki yerimi bıraktım gitti başkalarına. Aynı durum koca kişisinde de mevcut. Artık keyifle sandwich hazırlanıyor evde sabahları...
Bir diğer keyif ise ekmeği oğlumla beraber yapmak. Makinede ekmek yapmak hakikaten çocuk oyuncağı... "Can ekmek yapalım mı" diye her seslenişimde.. "Tamaaaaaaaammm" deyip koşarak geliyor mutfağa, sandalyesini çekiştiriyor tezgahın önüne... Malzemeleri 1-2 dakikada ekleyip düğmesine bastıktan sonra da bir süre seyrediyoruz karıştırmasını... O başlat düğmesine her basışta da sanki uzaya uydu gönderiyormuşçasına önce bekliyor bekliyor da sonra parmağını havaya kaldırıp getirip basıyor ya kocaman bir gülümseme yapıştırıyor yüzüme:) Seviyorum seni...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder