Durdurun zamanı inecek vaaar :) 30'a kadar güle oynaya kutladığım olay 35'ten itibaren ağıt yakılacak hale geldi hayretler içersindeyim! Eskiden 80 doğumlular vardı benden küçük olan, onlara ablalık ederdim, şimdi bakıyorum çevreme 90'lar 95'liler hepsi dalyan gibiler! Biri bana abla diye hitap ettiğinde üstüme alınmamakta ısrar ediyorum ama nereye kadar?! İşte buyrun yaşlılığın bir göstergesi daha: oturduğum yerde sürekli söylenip duruyorum! Pozitif ruhum bardağın dolu tarafına bak yavrucum şu anda 40'ıncı yaşını kutluyor da olabilirdin diye teselli ediyor beni kihh kihh :) Neyse ben şu kapanmayan çenemi mumumu üflemek için harcıyım bari, iyi ki doğdum bennn :)
Püffffff!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder