Selammm! Nasılsınız şekerler? Saatler gece yarısı 2'ye gelirken uykusuzluktan küçülen gözlerle post yapmakta pek bir şahane oluyormuş hani :P Nedir benim bu yıllardır vazgeçemediğim blog tutma tutkum yahu?! Sanki madalya takıyolar! Kendimi tıbbın eline bırakıp bunun bir irdelenmesini istiyorum ey bilim adamları!
Akıl sağlığımı bilemem ama fiziken şu aralar kendimi pek bir iyi hissediyorum doğrusu, öhöm öhöm 61 (yazıyla ALTMIŞ BİR) kiloya düştüğüm için olabilir mi sizce? Yediklerime artık dikkat ediyorum, arada kek, kurabiye kaçamakları yapıyorum ama çayıma kahveme asla şeker atmıyorum, diyetisyenler her ne kadar ekmeği her öğünde verseler de ben yemiyorum, daha çok sebze ve somon ağırlıklı besleniyorum. Bir de Nil dışarıda olmayı, pusetinde uyumayı seven bir bebek, öğlenleri onu pusetine koyup kendimizi sokaklara atıp deli gibi yürüyorum, mahallenin delisi gibi olduk ana kız :) Kilo vermemde yürüyüşün de etkisi büyük oldu...
Bu kadar minnak birşeyin içine sığamam (o kadar iddialı değilim, en azından şimdilik hee hee) ama hamilelik öncesi mintanlarımın içine giriyor olmak pek bir güzelmiş doğrusu ;)
Minnak demişken... Benim birtanem prensin kopyası oldu çıktı! Bir bebişin bir yeri de anasına benzemez mi ayol cık cık cık! Bu arada fotoya lütfen güneş gözlüklerinizi takıp bakın zira inci dişler gözlerinizi kamaştırabilir ;) Bizim iki dişimiz çıktı! Darısı kalan 30 dişin başına, aminnnn!
Birbirimize öyle düşkün olduk ki... Ne o bensiz yapabiliyor, ne ben onsuz... Eskiden o sergi senin bu müze benim fink atardım, dilediğim zamanda dilediğim kadar fotoğraflar çekerdim, o zamanki özgürlüğüm şimdi bana uzaktan nanik yapıyor ama olsun, ben her koşula adapte olma konusunda çok başarılıyım sonuçta ;) Ay kilom 61'e düşerken egom mu şişti ne?! Halbuki hiç sevmem kendimi methetmeyi, bu hiç hayra alamet değil!
Hayra alamet değil ama blogum benim alamet-i farikam neyleyim! Buraya iki satır bile olsa yazmak, kendimle dalga geçmek beni rahatlatıyor. Bazen annelikle ilgili de (Nil'in beslenmesi, kullandığımız ilaçlar, oynadığımız oyunlar vs...) daha çok şey yazmalıyım diye düşünüyorum sonra amaaan diyorum her annenin kendine has bir yöntemi var, ben mi çığır açacağım annelikte diyorum. Gerçekten annelik öyle bir şey ki kendi bebeğinizin ihtiyaçlarına göre deneme yanılma yöntemiyle bir yol tutturuyorsunuz bir şekilde. Kısacası anneler hepimiz harikayız, olayın özü budur, işte o kadar!
Şeyyy az önce ego demiştik di mi ;) Tamam tamam sustum!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder