Tüketim işte böyle bir şey: anlamsızca yetiştiriyor, parçalıyor ve yokediyoruz. Yaşamak için gerçekten de doğaya bu kadar karşı gelmemiz gerekiyor mu? Hayatta kalmak ve yemek için bu kadar acı, ızdırap vermek, bu muazzam tüketim bize yaşama sevinci ve mutluluk mu kazandırıyor?
Hayatımda bu soruları son zamanlarda devamlı soruyorum. Artık büyük marketlerden paketli gıda alışverişi yapmıyorum. Hazır gıda almıyorum. Et yemiyorum, yiyen aile bireylerime az miktarda mahalle kasabından veya balıkçısından alınıyor. Etin hayatımızda çok da gerekli bir protein kaynağı olduğunu düşünmüyorum artık. Çok çok uzun yaşayan insanların sırrı doğanın sunduklarını doğal haliyle pişirmeden, işlemeden tüketmekte, sakin ve stressiz bir yaşam sürdürmeye çalışmakta gizli.
Videoyu resme ya da bu linke tıklayarak izleyebilirsiniz.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder