19 Ocak 2014

Pazar kahvaltıları kendimizi şımartıp, hamur işi vs demeden rahatça herşeyi yemeyi kendimize hak gördüğümüz günlerden nedense. Aslında her sabah aynı sofraya hep beraber oturuluyor sadece pazarlara özgü birşey değil o sofra etrafında toplanmak ama nedense Pazar'ların böyle bir ayrıcalığı var işte.

Farklı renk eldivenlere araya yeni işler alsamda yine iki arada bir derede örmeye devam. Birde gül örme merakı başladı farklı yöntemlerle birşeyler deniyorum, bu ilk denemede fena olmadı sanki. 

Hava güneşli ışıl ışıl, böyle olunca insanın içi ne kadar kasvetli olsada havanın bu güzel hali insanı o halinden sıyırıp alıyor.

Pazar da göz açıp kapayıncaya kadar geçer biter şimdi, yeni haftamız gönlümüzce olsun...