Dün spontane bir kararla oraya gitmemizde, dediğim ilk seferde kuzunun bunu kabul etmesinde vardı bi hayır. Epeydir bakınıyor ama bulamıyordum. Çocukluğumun karelerinden biride duvarda asılı duran bu arap çiftti. Onları bulduğum anda hazine bulmuş kadar mutlu oldum. Hayatımda çok isteyipte ulaşılması imkansızmış gibi görünen ama sonradan Ahmet Abinin sayesinde kavuştuğum şeylerden biri de bu arap çift oldu. Kendisine buradan tekrar teşekkür ederim. Birde matruşkalarım var ki onlarda çok kıymetlidir benim için.
Çocukluğumda duvarda asılı sıradan bir aksesuardı benim için, hatta akıbeti ne oldu hiç bilmiyorum, muhtemelen demode görünüp bir köşeye atılmıştı. Bugün ise beni o günlere bağlayan bir köprü oldu.
Ahmet Abi'nin kolleksiyon evi her zamanki gibi dopdoluydu. Kendisinin yaptığı çalışmalar, herbirinin farklı bir hikayesinin olduğu objeler, gözlerimizi bayram ettirip, ruhumuzu doyurdu. Mekanın gerçekten çok farklı bir havası var, insan psikolojisini olumlu yönde etkileyen, geliştiren türden. Hayatımızda iyiki tanımışız dediğimiz renkli insanlardan kendisi.
Dediğim gibi artık annesinin bir numaralı gezi arkadaşı olmayan Çınar, öncelikle çevresindeki objelerle oyalandı, sonrasında Ahmet Abi'nin meşhur içeceği baykuşunu da içti, burada vakit onun içinde keyifli geçmiş olsa gerek bize sohbet için epey zaman verdi.
Kolleksiyon evi'nin en gözdelerinden.. benimde favorilerimden.Bugün Ahmet Abi'nin Anadolu ajansından gelen bir muhabir ile röportajına da şahit olduk, kolleksiyon evi bugün epey yoğundu.
Zamanın nasıl geçtiğini anlayamıyor insan, bizim içinde çabucak geçti, çok keyifliydi, bir daha arayı bu kadar uzatmamak üzere sözleşip müsaade istedik.
Hava yağmurluydu ara ara yağdı ama çoğunlukla açıktı,
Hava da bizden yana olunca özlediğimiz her yere uğrayıp, evimizin yolunu tuttuk.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder