Kimden KLUBEM |
Her yılbaşı öncesi, bayram öncesi memleketimde, şehrin meydanında kartpostal standları kurulurdu 15 gün boyunca, açık havada… Çeşit çeşit kartpostallar, bir sürü kartpostal satıcısı beklerlerdi…
Pullu tebrik kartları vardı, bebekli çocuk fotoğraflı kartlar, hani büyük adamlar gibi giyinmiş sevgili modunda olan çocuk fotoğrafları olanlardan ya da tombul bebeklerin olduğu çeşitli şirin masum halleriyle kartpostallar…
Siyasi kartpostallar da olurdu, tebrik amaçlı değil ama kitap defter arasında sakladığımız, üzerinde bir fotoğraf bir çizim eşliğinde Nazım’dan şiirler, Can Yücel’den şiirler, sözler olan…
Kimden KLUBEM |
Çok sevdiğim bir şiir hala ezberimde o kartpostallardan… Yabancı bir şairdendi ismini şimdi hatırlamadığım…
Geleceğim
Bazen uykudayken sen
Beklenmedik uzak bir konuk gibi
Sokakta bir başıma koyma beni
Kapıyı sürgüleme üstünden
Usulca gelecek
Bir köşeye ilişeceğim
Bir zaman karanlıkta bakacağım yüzüne
Ve yorgunluk gözkapaklarını indirince
Seni kucaklayacak
Ve çıkıp gideceğim…
Kimden KLUBEM |
Mektup kağıtları vardı sonra, fonları çeşit çeşit, rengarenk, kimisi askerlere özel, kimisi sevgiliye özel,
Rengarenk zarflar bir de…
Seçenekler sonsuzdu, zarflar çeşit çeşit, kartpostallar çeşit çeşit, mektup kağıtları çeşit çeşit…
Ve biz uzun uzun vakit geçirirdik abimle o kartpostalcıların önünde… Hava soğuktu çoğu zaman, bayramlar kışın son vakitleri, baharın erken vakitlerindeydi… Yeni yıl öncesi her daim soğuk olurdu… Şimdi yine olsa yine gitsek abimle yine baksak uzun uzun alsak 3-5 tane dönsek evimize, geçsem sobanın yanıbaşına ve başlasam yazmaya hem mektuplarımı hem kartlarımı… Şiirler, sözler olan kartlarımı da defterimin arasına saklasam yine…
Kimden KLUBEM |
Bu özlem artık durdurulmaz oldu, kitapçılarda yeni yıl kartpostalları arandı ve şaşırıldı.
O kadar azdı ki kartpostal çeşidi, bir kitapçıda hiç yoktu, bir kitapçıda sadece Unicef kartları vardı az biraz…
Bulabildiklerimle dönüldü ve ilk güvercinler dün uçuruldu uzaktaki dostlara, minik dostlara, kuzenlere…
Daha çok güvercin gerekiyor bana…
Yeniden başlamalı dolaşmaya, yeni kartpostallar yeni zarflar için…
Kimden KLUBEM |
Ve yıllar sonra yeniden kartpostal yazınca ve postaya verince hiç sevmediğimi fark ettim telefon mesajları atmayı bayramlarda yeniyılda,
Ya da mail göndermeyi topluca…
Oysa kartpostal yazmak bambaşkaydı…
Ruhumun bir parçasını da koyuvermiştim zarfların arasına, benden bir parça da çıkmıştı yola..
Oysa ki klavyenin tuşlarına, ekranın pixellerine hiçbir şey sığmıyordu…
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder