Daha bir-iki yıl öncesinde kumaşlarla haşır neşir, örgü için yeni bir renk ip almadan evine dönmeyen, hobi mağazalarından çıkmayan biriyken şimdi bakıyorum kendime, hepsini atmışım bir köşeye. Bir şey denemek, yeni bir şey üretmek adına hiç birşey yapasım gelmiyor. İnsan hayatı dönemlere ayrılmış sanki, bir dönem onlarsız olamazken bir dönem hiç aklınıza gelmiyorlar.
Çocuklar gibi yaş dönümleri, gelen yeni yaşa özgü birtakım değişiklikler mi yaşıyorum acaba diye düşünüyorum.
Neyseki hala sevdiğim birşey var değişmeyen, ortamı bulunca fotoğraf çekmekten çok hoşlanıyorum hala ya da güzel kareleri izlemek hala çok keyifli benim için.
Eski alışkanlıklardan vazgeçmek zor, yapamıyor ama tamamıyla da vazgeçemiyorsunuz, üzeri örgü çiçekli bir yastık yapsam mı diye başlamıştım, bu temizlikte geçti elime, belki yaparım bilmiyorum, iplerimi elden geçirdim tekrar, sonra son bir battaniyeyle elimdeki ipleri değerlendirsem dedim, bakalım önümüzdeki günlerde göreceğiz. Kuzu birinci sınıfa başlıyor, her konuştuğum kişi şiddetle uyarıyor beni "zorr, çok zor günler seni bekliyor diye" bakalım yaşayıp göreceğiz, çok bunaldığımda yine örgüm yetişecek sanki imdadıma.
Haftasonunuz ve yeni haftanız güzel olsun....
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder