Nefesler tutuldu, deftere imzalar atıldı ardı sıra yürekten bir evet nidasıyla...
18 Aralık 2004 yazıyordu defterin sağ üst köşesinde...
Bu günün güzelliğini anmak üzere 6.yıl için Kız Kulesinin yolu tutuldu, fırtınalı bir günde desem o kadar yeri... Teknedeki görevli baştan uyarısını yapıyor, inişte ıslanacaksınız diyerek.
Islanma pahasına atlıyoruz içeri, dönmek yok...
Uzun bir atlama yapıp tekneden doğru, minik adacığa kuru vaziyette adımlarımızı atıyoruz...
Rast gidiyor işler 6 yıl önce olduğu gibi, sevenler mutlu...
Hava açık ama rüzgar deli gibi... Kim çekinir rüzgardan...
Yemek kısmı güzel ama bizi esas mutlu kılacak olan en üst kata çıkıp da martılarla yaptığımız yarenlik...
Kulede ki kıza bir mesaj ulaştırmaya çalışıyorlar sanki, deli rüzgara inat kulenin etrafında dönen onlarca martı...
Karşı sahillere bakış da ayrı güzel...
Tarihi Yarımada'ya uzanan bakışlarda sahneye hep bir vapur girmekte...
Ve martılar her yönde...
Mutlu mesut gün akşam oluyor kulede...
Benim için ilk deneyim martı fotoğrafı çekmiş olmak...
Kuleye ilk geliş bir başka ilki de yaşatıyor bana...
Sevgisi anlamı bir başka bu yüzden...
Hep gülümseyerek anacağım seni....
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder