Biraz ara verdikten sonra yine hamur işine meylediyorum sanki, elmalı kurabiyenin üstünden çok geçmedi bu seferde kopuk kurabiye yapasım geldi hızlıca eyleme geçti tabi şöyle en üzümlüsünden.
İki çile daha yeşil-mavi renkten bulunca (bu renge ne diyeceğimi bilmiyorum) mutlu oldum tabi, o renklere ağırlık verebileceğim diye. Bu şekilde biraz daha uzayıp gidecek, tek kişilik ebatta, uzanınca rahatça üstümüze çekebileceğimiz kadar.
Ankarada feci bir ayaz var, içimizi titreten cinsten, hastalıklar ara ara yoklayıp gidiyor. Hepimiz dört gözle kar yağmasını bekliyoruz..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder