Sabahın bize ait saatlerini değerlendirelim dedik ve dün Ulus'a gittik sevgili arkadaşımla. Çay molası verecek bir yer ararken tesadüfen bulduk burayı, üşümüşüz, sıcak bir çay derken harıl harıl yanan bu soba ile ısınıverdi içimiz, o kadar hoşuma gitti ki, çocukluğuma, sobalı anılara gittim.
Ticari kaygının ön planda olmadığı, en az sobası kadar sıcak bir ortamdı Mutlucak sofrası. Yaklaşık ikiyüz yıllık bir geçmişinin olduğunu, önceden bir gecekondu iken sonradan restore edilip yıllardır orada oturan aile tarafından işletmeye dönüştürülüğünü öğrendik. Tam kimler yaşadı kimler acaba burada derken bizzat yaşayan kişinin kendisinden dinledik buranın hikayesini. En kısa sürede yeniden uğramak üzere..
Sonrasında biraz yukarılara kaleye doğru çıkıp takıcılara bakındık. İlham perisi kavanozundan 2013 yılının bize ilham verecek notlarını çektik. Kısa ama güzel bir öğleden önceydi..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder