10 Kasım Dokuzu beş geçe...

Atam, bizi affet, seni huzur içinde yatıramıyoruz, son numaramız ne biliyor musun, okul kitaplarından kaldırmak seni, yaptıklarını unutturmak, yavaş yavaş, sinsice. Sonra artık resimlerini de pek asmıyoruz sağa sola, diktatörmüş falan birileri birşeyler geveleyip duruyor ama ben anlamıyorum.Atam, sen gittin ya..bizim burda kolumuz kanadımız kırık! Asıl sana şimdi ihtiyaçımız var, hemde çok,