Çevirdim sırtına baktım, bizimkinin de off düğmesi yokmuş ama benim off çekesim var doğrusu :) 2 yaş desem, sendrom desem sizde bir çağrışım yapar mı acaba? Aramızda anne olanların ahhh bilmez miyim dediklerini duyar gibiyim zira instagramda bu durumu paylaştığımdan beri bu sendromun 3,4,5 hatta 6 yaşında da karşıma çıkabileceğini öğrenmiş oldum, ben de sanıyorum ki 2 dolar dolmaz bitcek gitcek bu sendrom, eyvahlar olsun :)
Şaka bir yana ben bebeğimin her halini seviyorum! Onu hiçbir zaman belli kriterler içerisine sokmak ve ona belli etiketler yapıştırmak istemiyorum. Bunu yapmamaya özen gösteriyorum. Her yaşın bir güzelliği var, bu kabına sığmaz ve başına buyruk haller de bu yaşın getirdiklerinden... Ehhh ona da hak vermemek elde değil; aylarca ya pusette ya kucaktaydı, şimdi kendi özgürlüğünün tadını çıkartmak istiyor, varsın çıkartsın diyorum ben de :)
Ahh bir de sınırları olsa keşke! Duracağı yeri bilse, arada bir arkasını dönse ve acaba annem oralarda bir yerlerde mi diye kendine bir sorsa ama yok yok fazla özgür ruh benimkisi!
Biraz da tahammülsüz :) Bu özgürlüğe ben birazcık el koyarsam basıyor yaygarayı!
Çığlık da işe yaramazsa B planını devreye sokup kendini yerlere atıyor. Bazen onu yerlerden topluyorum bazen de tanımamazlıktan gelip topukluyorum hee heee :)
Ama şirinlikleriyle her seferinde benim gönlümü almasını biliyor kerata :)
Yorgunluktan uyuya kalınca da unutuluyor tüm bu sendromlar! Ta ki yeni bir güne kadar :)
Ceket: Zara
T-Shirt: Mango
Jean: Zara
Chunky Heel Bot: Sammy Dress
Çanta: Front Row Shop
Küpe: I Am
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder