Arthur Rimbaud

"..Ve bazen gördüm ben, insanın, gördüğünü sandığı o şeyi" Arthur Rimbaud

Aslında Borges kadar yaşamımda önemli bir yer tutar Arthur Rimbaud. Şairlerle aramın iyi olmadığı bir gerçek ama Rimbaud'nun tek bir dizeden oluşan içerikleri başlı başına benim üzerimde devrim yaratıyor. Bu blogun belki de en  eski yazılarından birisidir "Ben bir başkasıdır" başlıklı içerik.  Öyle ya.. İnsan Rimbaud'ya göre kendisini bir başkası gibi duyumsayabiliyorsa ancak şair olabilir. Bir parçası olduğu bütünün dışına çıkabiliyorsa ancak üstten bakarak kendi üzerinde bir şeyleri kavrayabilir. Şair olmanın temel kıstasıydı bu ona göre ve bana göre de "kendi üzerinde yazma" konusunda yine önemli bir kriterdir kendini bir başkasıymışçasına duyumsama..   

 Engels diyalektiği açıkladığı zaman bireyin gelişimini "saçmalamaktan daha az saçmalamaya doğru gidiş" şeklinde ifade etmişti.  Yanılmaktan daha az yanılmaya doğru bir gidiş de burada söz konusu. Ve bazen öyle olur ki gerçeği bir başkasının yanılgısı olarak dahi görürsün. Belki seni de o şekilde bir başkası..

 "Ve bazen gördüm ben, insanın, gördüğünü sandığı o şeyi".

Hakan Günday'ın  son kitabı Daha'dan alıntı bu bölüm. Az'daki Türk filmlerini geçen tesadüfleri içeren bozuk kurgunun burada olmaması dileğiyle şimdilik iyi gidiyor diyelim.. İlginç olan şu ki Az'da Oğuz Atay.. burada Arthur Rimbaud.. Bir sonraki kitabında da Borges, Kafka  ya da Proust filan olursa tadından yenmez.