Mümkün oldu benim için.
Bakicimizla erken çalısmaya başlayıp düzeni rutini oluşturduktan sonra mümkün olabildi.
Can için boyle bir fırsatım olmamıştı. Apar topar işbaşı yapmıştım o vakit. İlk bir kaç gün Can'ın sesini telefonda dinleyemiyordum, gözyaşlarımı beraberinde getiriyordu çünkü. Oysa bugün en ufak bir hüzün hissetmemistim. Suçlu hissetmeli miyim bu sebepten? Hayır. Kararım çalısmaya devam etmekten yana oldu. Evren yardım etti ve karşıma aklımın evde kalmamasını sağlayan bir bakıcı çıkardı. Boylece isyerime rahatlikla gittim, kaldigim yerden devam edebildim.
Can sansliydi, babanne ve dedesinin sürekli sevgi ve ilgisi ile büyüdü.
İpek'de ise bu şans bakicimizdan yana devam etsin.
Anne hep ise rahat gitsin bugün olduğu gibi.
Aksam kahvesini keyifle icsin, yanında yediği kekinin tadına varsın.
Sütümüz bol olsun.
Hastalıklar uzak olsun.
Gezmeler bol olsun.
Doga hep bizi sarmalasin.
Oksijenimiz bol olsun...
Bir de fazla kilolar gitsin kendiliğinden, 5 kg istemmiyorsun artık:)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder