Zaman hızla akıp gidiyor! Kendi baby shower kutlamam daha dün gibi aklımdayken (o günü tekrar tekrar yaşamak isterdim, canım ablama ne kadar teşekkür etsem az!), şimdi kızım kucağımda canım arkadaşımınkini kutluyor, minik prensin gelmesini heyecanla bekliyoruz!
Çok yakında bu fotoğraf karesini dörtleyeceğiz ne güzel :) Selin'im harika fotoğraflar çekiyor, onun eline asla su dökemem ama artık sıra bende! Minik prensin en özel en güzel anlarını ölümsüzleştirmek için sabırsızlanıyorum!!!
Tabii minişlerin sabrı buna elverdiği sürece hii hii :)
Canım annemmm ❤!
Canım Sevdoşummm! (Büyük teyzem ❤)
Canım Lebişimmm! (Küçük teyzem ❤)
Şimdi biraz boya vakti...
Hepimiz Enzo için tulumların üstüne desen çizdik, ben bunu yaptım :)
İki parçalı elbisem Twist'ten, ayakkabılarım Derimod'dan... Çantam Longchamp...
Bu arada bilmem farkediliyor mu ama güç bela 65 kiloya düşebildim! Tatlıyı çok sevsem de artık uzak duruyorum, zaten benim tatlım kucağımda ben onu yiyorum :)
Yok yaw bu tamamen palavra, tamam Nil lokum gibi bunu kabul ediyorum ama kahvenin yanında bir kekin bir kurabiyenin bir pastanın tadı da bir başka hani :P
Biz kanepeleri atıştırırken...
Nil'im boş durur mu ;) Üzgünüm açık büfe şu anda kapalı küçük hanım ;)
Sütüm az gelse de emzirmeye devam ediyorum, gittiği yere kadar devam edeceğim. Tabii bu hiçbir zaman tek başına yeterli olmadığı için mamaya da devam ediyoruz. Ek gıdamıza artık sebze püresi ve çorba da dahil oldu... Nil'de bağırsak tembelliği olduğu için kabız yapacak meyve ve sebzelerden şimdilik uzak duruyoruz. Meyve olarak armut, kivi ve suda bir gece bekletilmiş gün kurusu, çorba olarak tarhana veya yayla, sebze püresi olarak da patates, patlıcan, lahana, ıspanak ve bakla dışındakileri veriyorum. Doktorumuz sebzeleri buharda pişirmemi önerdi, biz de Tefal'in buharlı pişiricisini aldık, kullanımı çok pratik...
Sebzemiz var, meyvemiz var, çorbamız var, yoğurdumuz var, sütümüz var ama o parmaklar yok mu o parmaklar hiçbir şey onun yerini tutmuyor bizim minik vantuz balığımız için :) Cok cok cok cok o başparmak her daim ağızda!
Nil parmağına ben de saçıma takmış durumdayım! Saçlarım sanki asırlardır aynı boydalar, hiç uzamıyorlar :( Kestirmek için ölüp bitiyordum şimdi uzamasını dört gözle bekliyorum. Ahhh şu halime geri dönmek için neler vermezdim! Sanırım bunun için +1 yıl daha beklemem gerekecek fırk fırk!
Fazla kilolarım olabilir, saçım uzamayabilir, eskisi kadar makyaj yapamıyor olabilirim hatta eskisi kadar havalı gözükmüyor olabilirim ama ben yeni beni ve anneliği çok sevdim! Minik koalamı hayatımın sonuna kadar üstümde taşımaya hazır bir ağaç gibi dik ve güçlü hissediyorum kendimi! Hiç şüphesiz o her konuda bana güç ve mutluluk veriyor. Şu anda tek amacım onun huzurlu bir bebek olmasını sağlamak ve bunun için elimden geleni yapmaya çalışıyorum... Ve tabii onu bize bahşettiği için Allah'a her gün şükrediyorum!
Ne zamandır böyle dolu dolu bir post yapmamıştım, bak bu çok hoşuma gitti şimdi! Afferin Nonicik bu performansını tüm yıl sürdürmeni bekliyorum senden, hadi göriyim seni ;)
Hepinize harika bir hafta dilerim!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder